Kiedy stacja ładowania podlega badaniom UDT – Poradnik 2025
To, kiedy potrzebne jest badanie techniczne wstępne UDT, a kiedy nie, wciąż rodzi pytania i emocje. Główne źródła nieporozumień to: mylenie punktu ze stacją ładowania (w rozumieniu ustawy stacja ładowania to nie tylko sama ładowarka, ale też infrastruktura i oprogramowanie do świadczenia usługi ładowania) oraz różne tryby dostępności (infrastruktura prywatna, nieogólnodostępna i ogólnodostępna.
W efekcie trzy różne lokalizacje z identycznym sprzętem mogą mieć zupełnie inny reżim formalny.
W tym artykule postaramy się wyjaśnić najczęstsze wątpliwości związane z odbiorami stacji ładowania przez UDT.
Definicje w kontekście UDT i stacji ładowania
Punkt ładowania – urządzenie umożliwiające ładowanie pojedynczego pojazdu (EV, PHEV, autobus zeroemisyjny) oraz miejsce wymiany/ładowania akumulatora.
Ustawa wyróżnia:
- punkt o normalnej mocy – ≤ 22 kW, z wyłączeniem urządzeń ≤3,7 kW zainstalowanych poza ogólnodostępnymi stacjami (np. w budynkach mieszkalnych),
- punkt o dużej mocy – >22 kW.
Stacja ładowania – to urządzenie budowlane związane z obiektem budowlanym lub wolnostojący obiekt budowlany; obejmujące co najmniej jeden punkt ładowania o normalnej mocy lub punkt ładowania o dużej mocy, wyposażone w:
- oprogramowanie wykorzystywane do świadczenia usługi ładowania,
wraz ze
- stanowiskami postojowymi, których liczba odpowiada liczbie punktów ładowania
umożliwiających jednoczesne świadczenie tej usługi, oraz, w przypadku gdy stacja ładowania jest podłączona do sieci dystrybucyjnej w rozumieniu ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne, instalacją prowadzącą od punktu ładowania do przyłącza elektroenergetycznego.
Innymi słowy:
Stacja ładowania to urządzenie wolnostojące lub związane z budynkiem, oprogramowanie do świadczenia usługi ładowania, wraz z miejscami postojowymi i instalacją elektryczną zasilającą to urządzenie. Wyposażona w minimum jeden punkt ładowania (Type 2 lub CCS2).
Ogólnodostępna stacja ładowania – stacja dostępna na zasadach równoprawnego traktowania dla każdego posiadacza EV/PHEV (w tym osób niepełnosprawnych).
Eksploatujący stacje ładowania – podmiot (firma lub osoba prywatna) odpowiedzialny za bieżące zarządzanie, konserwację, bezpieczne funkcjonowanie i utrzymanie stacji ładowania pojazdów elektrycznych innej niż ogólnodostępna. Obejmuje to wszelkie czynności niezbędne do zapewnienia poprawnego działania stacji, od budowy (jeśli dotyczy) przez konserwację i remonty, aż po zapewnienie bezpieczeństwa jej użytkowania.
Operator ogólnodostępnej stacji (CPO) – podmiot odpowiedzialny za ogólnodostępną stację; ma m.in. zapewnić badania UDT, bezpieczeństwo eksploatacji, system pomiarowy, przekazywanie danych do rejestru (EIPA) o dostępności i cenach, a także zawrzeć wymagane umowy na dostawę i zakup energii.
Dostawca usługi ładowania (EMP) – świadczy usługę ładowania i korzysta ze stacji na podstawie umowy z operatorem; operator może też sam pełnić tę rolę.
Komentarz:
Urządzenie o mocy <3,7 kW nie podlega badaniu UDT, chyba, że jest to stacja ogólnodostępna.
Czym dokładnie jest „odbiór UDT”?
„Odbiór UDT” to po prostu potoczne określenie badania technicznego wstępnego stacji ładowania, które wykonuje Urząd Dozoru Technicznego przed oddaniem stacji do eksploatacji.
Badanie techniczne wstępne przeprowadzane przez UDT na wniosek operatora ogólnodostępnej stacji albo podmiotu eksploatującego stację inną niż ogólnodostępna. To badanie jest wymagane przed rozpoczęciem eksploatacji. Podstawą jest art. 16 ustawy o elektromobilności.
Z badania sporządza się protokół. Pozytywny protokół dopuszcza stację do eksploatacji; przy wyniku negatywnym UDT wydaje decyzję o wstrzymaniu eksploatacji (po usunięciu niezgodności i powtórnym badaniu wydaje decyzję uchylającą wstrzymanie).
Badanie techniczne wstępne można przeprowadzić dla:
- stacji ładowania (tego typu urządzenie będzie nazywane stacją: niepubliczną, półpubliczną, półprywatna, nieogólnodostępną)
- stacji ładowania ogólnodostępnej
- punktu ładowania stanowiącego element infrastruktury ładowania drogowego transportu publicznego
Kiedy jest wymagane badanie techniczne wstępne UDT?
Podstawa ogólna (art. 16, UOEiPA):
- Stacje ładowania oraz punkty ładowania stanowiące element infrastruktury ładowania drogowego transportu publicznego podlegają badaniom technicznym UDT w zakresie bezpiecznej eksploatacji, napraw i modernizacji. Badanie wykonuje się m.in. przed oddaniem urządzenia do eksploatacji.
Jak to czytać:
- Ogólnodostępne stacje ładowania(potocznie: publiczne) – zawsze muszą przejść badanie techniczne wstępne przed uruchomieniem. Operator ma obowiązek je wykonać.
- Stacje nieogólnodostępne (potocznie: półpubliczne, półprywatne, niepubliczne, nieogólnodostępne) – podlegają badaniom tylko gdy świadczą usługę ładowania Jeśli są to urządzenia wyłącznie na użytek prywatny (brak usługi ładowania dla innych) – badanie UDT co do zasady nie wymagane. To stanowisko UDT jest jednoznaczne.
- Punkty ładowania – nie podlegają badaniom UDT (wyjątek: punkty w infrastrukturze transportu publicznego). Wszystkie urządzenia do użytku prywatnego (czyli ładowania pojazdów będących własnością właściciela tego punktu) traktowane są jako prywatne punkty ładowania, a nie stacje ładowania.
- Urządzenia mobilne (tzw. mobilne „stacje/ładowarki”) – co do zasady nie podlegają badaniom UDT, bo nie spełniają definicji stacji z ustawy (brak obiektu budowlanego, stanowisk itd.). Niezależnie od mocy.
- Zmiana charakteru użytkowania (np. z nieogólnodostępnej na ogólnodostępną): wymaga ponownego badania wstępnego UDT; w drugą stronę (z ogólnodostępnej na nieogólnodostępną) – ponowne badanie co do zasady nie jest wymagane, ale trzeba poinformować UDT.
Komentarz:
Moc urządzenia nie wpływa na konieczność przeprowadzenia badań technicznych wstępnych przez UDT.
Kiedy nie jest wymagane badanie wstępne UDT?
- Urządzenia nieogólnodostępne o mocy poniżej ≤3,7 kW. Urządzenia te nie wchodzą w definicję „punktu o normalnej mocy”, a w konsekwencji nie tworzą „stacji ładowania” w rozumieniu ustawy – brak obowiązku badań UDT, więc również brak badania wstępnego.
- Prywatne punkty ładowania, określane również jako stacje nieogólnodostępne na potrzeby własne (bez świadczenia usługi ładowania) – UDT wskazuje, że badaniom podlegają nieogólnodostępne stacje wtedy, gdy świadczą usługę ładowania. Jeżeli nie świadczą usługi, badanie techniczne wstępne nie jest wymagane.
- Mobilne ładowarki („mobilna stacja”) – UDT wyjaśnia, że co do zasady nie spełniają definicji „stacji ładowania” z ustawy, więc nie podlegają badaniom; wyjątek: jeśli stanowią infrastrukturę ładowania transportu publicznego, wtedy podlegają UDT.
Na czym polega „usługa ładowania”
W Ustawie o elektormobilnosci i paliwach alternatywnych (UOEiPA) „usługa ładowania” to świadczenie usług dla użytkownika, które obejmuje dwa rdzeniowe składniki:
- samo ładowanie pojazdu (dostarczanie energii), oraz
- zapewnienie możliwości korzystania z infrastruktury stacji na potrzeby tej sesji – czyli m.in. identyfikację/autoryzację, informowanie o przebiegu sesji, rozliczenie, pobranie płatności, wystawienie dokumentu sprzedaży oraz obsługę reklamacji. Dodatkowo dostawca publikuje cennik i warunki świadczenia na swojej stronie. Co ważne, nie wolno uzależniać ładowania od uprzedniej pisemnej umowy – musi być możliwa forma ad-hoc.
Komentarz:
Usługa ładowania występuje zawsze wtedy, gdy ładowany jest pojazd nie będący bezpośrednio użytkowany przez właściciela stacji ładowania (osobę prywatną lub firmę). Usługa ładowania może być darmowa.
Kiedy świadczysz usługę ładowania samochodu elektrycznego
- Dostęp i obsługa sesji: autoryzacja, informacja o sesji, rozliczenie i dokument sprzedaży, kanał reklamacyjny.
- Informacja publiczna: cennik i warunki świadczenia na stronie www dostawcy.
- Ad-hoc (bez umowy uprzedniej), a dla nowych ogólnodostępnych — ad-hoc kartą.
- Zaplecze operatorskie (gdy mówimy o ogólnodostępnej stacji): umowy na energię i dystrybucję, przekazywanie danych do rozliczeń dostawcom, instrukcje użytkowania na stacji, badanie UDT przed startem.
- Nieogólnodostępna, ale świadcząca usługę (np. tylko dla pracowników/najemców): UDT wymaga badań technicznych takiej stacji; gdy nie świadczysz usługi (wyłącznie własny użytek) – badań UDT co do zasady nie ma.
„Czy to już usługa ładowania?” — praktyczne rozróżnienia
- Świadczysz usługę zawsze, gdy umożliwiasz ładowanie komuś innemu niż właściciel infrastruktury (pojazdy prywatne pracowników, najemcy, goście, klienci) – nawet jeśli jest ono darmowe. UDT wprost kwalifikuje wtedy takie nieogólnodostępne stacje jako podlegające reżimowi badań technicznych (bo świadczą usługę).
- Nie świadczysz usługi (w rozumieniu ustawy) przy użytku wyłącznie własnym – np. wallbox tylko dla floty właściciela; wtedy co do zasady poza UDT (pomijając punkty dla transportu publicznego).
Kary za brak badania technicznego wstępnego przez UDT – stacje ładowania
Brak badań UDT / ignorowanie decyzji o wstrzymaniu
- 20 000 zł – gdy nie przeprowadzono wymaganego badania przed uruchomieniem albo mimo decyzji o wstrzymaniu stacja nadal działa.
- 50 000 zł – gdy zignorowano inne wymagane badania dopuszczające (dotyczy wybranych przypadków wskazanych w ustawie).
- 100 000 zł – gdy mimo formalnego wstrzymania nadal eksploatuje się stację/punkt.
Kwoty liczone za każdy obiekt (każdą stację)
Dostęp i zasady świadczenia usługi ładowania
- 5 000–150 000 zł – brak zapewnienia dostępu dostawcom usługi ładowania (EMP).
- 1 000–50 000 zł – uzależnianie ładowania od uprzedniego podpisania umowy z użytkownikiem (musi być możliwość „ad-hoc”).
- 5 000–50 000 zł – używanie energii ze stacji niezgodnie z przeznaczeniem (ma służyć ładowaniu i utrzymaniu stacji).
- 2 000 zł – Brak zgłoszenia operatora stacji ładowania do EIPA
Czy UDT wykonuje przeglądy okresowe stacji ładowania?
Nie, UDT nie wykonuje przeglądów okresowych. UDT wykonuje badanie techniczne wstępne (tzw. „odbiór” przed uruchomieniem) i – w razie zmian – badania eksploatacyjne po naprawach/modernizacjach lub zmianie charakteru użytkowania.
Przeglądy okresowe to obowiązek operatora/eksploatującego i nie zgłasza się ich do UDT – natomiast konieczne jest przechowywanie protokołów z przeglądów.
Przeglądy realizuje się zgodnie z instrukcją eksploatacji urządzenia ładującego, najczęściej co 12 miesięcy. Obowiązkiem zlecenia przeglądu urządzenia obciążony jest operator / eksploatujący stacje ładowania.
Praktyczne przykłady kiedy odbiór UDT jest wymagany:
Wspólnota mieszkaniowa, a odbiór UDT stacji ładowania
Prywatny punkt przy miejscu postojowym (wyłącznie właściciel miejsca):
W tym przypadku następuje ładowanie prywatnego pojazdu.
Odbiór UDT: Niewymagany
Stacja na terenie zamkniętym, tylko dla mieszkańców:
To stacja nieogólnodostępna, ale świadczy usługę mieszkańcom (innym niż właściciel infrastruktury).
Odbiór UDT: Wymagany jako stacja ładowania
Stacja przy osiedlu z wolnym wjazdem (mieszkańcy + osoby z zewnątrz):
To ogólnodostępna stacja; obowiązek niezależnie od mocy.
Odbiór UDT: Wymagany jako ogólnodostępna stacja ładowania
Budynek komercyjny (biurowiec, park logistyczny), a odbiór UDT stacji ładowania
Sytuacja 1
Stacje ładowania traktowane są jako część miejsca postojowego i w formie najmu własność przechodzi na najemcę.
Jeśli najemca ładuje wyłącznie samochody firmowe (własność, leasing, najem, pojazdy zastępcze itp.), to traktujemy to jako prywatny punkt ładowania
Odbiór UDT: Niewymagany
Natomiast jeśli najemca planuje dodatkowo zezwolić na ładowanie prywatnych samochodów pracowników lub gości firmy w takim przypadku zachodzi usługa ładowania.
Odbiór UDT: Wymagany jako stacja ładowania
Sytuacja 2
Najemca zakupił urządzenia do ładowania i zamontował na swój koszt.
Jeśli najemca ładuje wyłącznie samochody firmowe (własność, leasing, najem, pojazdy zastępcze), to traktujemy to jako prywatny punkt ładowania
Odbiór UDT: Niewymagany
Natomiast jeśli najemca planuje dodatkowo pozwolić na ładowanie samochodów pracowników lub gości firmy w takim przypadku zachodzi usługa ładowania.
Odbiór UDT: Wymagany jako stacja ładowania
Sytuacja 3
Stacje ładowania pozostają na własności właściciela budynku. W takim przypadku najemcy świadczona jest usługa ładowania.
Odbiór UDT: Wymagany jako stacja ładowania.
Komentarz: Najczęściej urządzenia montowane są przez najemców lub obowiązek eksploatacji przechodzi na najemcę. W tych przypadkach
Sklep, a odbiór UDT stacji ładowania
Stacja na ogólnodostępnym parkingu sklepu zgodnie z rozporządzeniem AFIR traktowana będzie jak urządzenie ogólnodostępne. Wyjątkiem może być urządzenie ładujące na potrzeby własne sklepu np. zaopatrzenia. Należy jednak pamiętać, że każdy parking, który posiada więcej niż 20 miejsc postojowych należy wyposażyć w urządzenia do ładowania samochodów elektrycznych.
Odbiór UDT: Wymagany jako ogólnodostępna stacja, obowiązek niezależnie od mocy.
Prywatny parking pod siedzibą firmy, a odbiór UDT stacji ładowania
Jeśli ładowane są wyłącznie samochody firmowe (własność, leasing, najem, pojazdy zastępcze itp.), to traktujemy to jako prywatny punkt ładowania.
Odbiór UDT: Niewymagany
Natomiast jeśli dodatkowo ładowane będą samochody pracowników lub gości firmy w takim przypadku zachodzi usługa ładowania.
Odbiór UDT: Wymagany jako stacja ładowania
Hotel / pensjonat, a odbiór UDT stacji ładowania
W przypadku hoteli, to właściciel urządzenia decyduje o sposobie użytkowania urządzenia ładującego.
Jeśli celem jest udostępnienie możliwości ładowania wyłącznie gościom hotelowym, a nie osobom postronnym – urządzenie będzie traktowane jako nieogólnodostępna stacja ładowania nie spełniając warunków ogólnodostępności.
Odbiór UDT: Wymagany jako stacja ładowania.
W przypadku chęci udostępniania możliwości ładowania wszystkim użytkownikom samochodów elektrycznych urządzenie należy potraktować jako ogólnodostępne.
Odbiór UDT: Wymagany jako ogólnodostępna stacja ładowania.
Restauracja, a odbiór UDT stacji ładowania
Restauracje charakteryzują się rotacją klientów i urządzenia należy traktować jako ogólnodostępne stacje ładowania.
Odbiór UDT: Wymagany jako ogólnodostępna stacja ładowania.
Salon / serwis samochodowy, a odbiór UDT stacji ładowania
W przypadku, gdy urządzenie służy do ładowania samochodów demonstracyjnych – nie ma obowiązku przeprowadzania odbiorów UDT. Jeżeli natomiast urządzenie ma dodatkowo ładować samochody pracowników lub klientów – należy wykonać UDT
Sytuacja staje się nie do końca jasna w przypadku ładowania samochodów na podczas serwisu. Formalnie nie zachodzi usługa ładowania, a ładowanie pojazdu w celach serwisowych. Przepisy dokładnie nie definiują takiej czynności. W związku z tym tego typu urządzenia traktowane są jak każde inne narzędzie na warsztacie. Ze względu na fakt, że prawo w jednoznaczny sposób nie nakazuje odbiorów tego typu urządzeń nasze stanowisko jest takie, że odbiory nie są wymagane, a urządzenie traktowane jest jako punkt ładowania.
W przypadku gdy stacja znajduje się na parkingu ogólnodostępnym i ma służyć zarówno do ładowania samochodów na czas serwisu, demo, klientów i innych osób postronnych – w taki przypadku musi zostać odebrana jako stacja ogólnodostępna.
Ile kosztuje odbiór UDT stacji ładowania?
Opłata za odbiór UDT, czyli badanie techniczne wstępne stacji ładowania, jest ściśle określona przepisami i wynosi 20% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej z poprzedniego roku – obecnie (wrzesień 2025) to 1 428,10 zł.
Jest to koszt jednorazowy, naliczany dla każdej stacji oddzielnie i w pełni niezależny od inwestora czy lokalizacji. Kwota ta jest narzucona z góry, nie podlega negocjacji ani zmianom w zależności od skali projektu – obowiązuje wszystkich w całym kraju na tych samych zasadach. Warto pamiętać, że opłata dotyczy wyłącznie badania wstępnego, a w przypadku negatywnego wyniku i konieczności ponownego podejścia, płaci się ponownie.
Oprócz tego pozostają jeszcze inne koszty, których opłata UDT nie obejmuje – takie jak przygotowanie dokumentacji, wykonanie pomiarów elektrycznych, opinia rzeczoznawcy ppoż. czy ewentualne poprawki instalacji. Dlatego dobrze jest zadbać o pełen komplet wymaganych załączników i przygotować stację zgodnie z wymogami, aby już za pierwszym razem otrzymać pozytywny protokół i uniknąć dodatkowych wydatków.
